Tabbladen

woensdag 26 september 2012

Recycle rokjes dag

Dit weekend hebben we de kast van Robin eens doorgespit en alle kleding die te klein of niet voor de winter geschikt was er uit gehaald. Er bleef niet veel over ;-(

Robin vond het wel jammer dat haar koeienjurk te klein was en een rokje ervan leek haar wel wat. Dus .... schaar erin, boordje eraan en dame was tevreden.




















Het geruite rokje was een overgooier van toen Robin een jaar of 3 was. Daar kon ik weinig anders mee dan er een plooirokje van maken. Morgen maar eens kijken of Robin het ook wat vind.

En blogger doet weer raar en keert de foto's een kwartslag.

zondag 23 september 2012

ABC132 - niet geheel volgens plan

Voor Robin heb ik de ABC132 gemaakt. Op verzoek in roze en het paars van de broek (kleurenmix) heeft mevrouw goedgekeurd ;-)  Robin heeft volgens de maattabel exact maat 116. Tijdens onze Azie reis heeft ze heel slecht gegeten en ik denk dat ze daardoor deze zomer zo weinig gegroeid is (normaal schiet ze in de zomer omhoog en nu 1 cm in ruim 3 maanden). Omdat ik een groeispurt zie aankomen heb ik maat 122 maar genomen.
De broek zit helemaal goed al heb ik een rits moeten toevoegen, anders komt ze er echt niet in. De broek valt heel hoog in de taille dus die zou ik een volgende keer met een iets kortere band maken. Verder een leuke broek en zo klaar.



De tuniek maken verliep iets minder soepel. Gelukkig was het een 3 euro tricootje om het patroon te proberen. Al die roezeltjes op de tricot maken vergt wat tijd en toen het hele bovenpand in elkaar zat bleek dat ik het linker voorpand rechts had vastgezet en het rechter dus links. Blunder ;-)  maar niet meer te corrigeren. Met die dunne tricot stiksels uithalen vraagt om gaten en ladders in de stof. Dus...... het patroon nog eens op het bovenstuk gelegd en het armsgat (wat dus eigenlijk de hals is) maar uitgediept met de gedachte dat de kliko altijd nog kan. Uiteindelijk zitten de schouders dus niet geheel zoals het hoort omdat de panden verkeerd om zitten en is de hals veel dieper dan volgens het patroon. Gister dus maar snel langs de winkel geweest om een hempje in contrast kleur te kopen voor eronder.



En nog een laatste "maar" over de bovenpas, de niet nuttige overslag met bies. Die maak je vervolgens zonder knoopsgaten erin met knopen weer dicht. Bij een volgende knip ik geen 2 biezen maar maak ik een middenvoorpand waar ik een strook als 'nepbies' overheen stik. Een stuk simpeler en met hetzelfde effect.

Toen nog het 'onderdeel'. Het patroon geeft een zoom aan maar met tricot heb ik de zomen aan het rokdeel niet afgewerkt. Nu had ik de delen wel met zoom geknipt en daar geen rekening mee gehouden met het in elkaar zetten. Gevolg was dat het onderdeel een soort slaapzak geworden was. Zie de blunderfoto.
Robin vond het prachtig maar ik niet dus de schaar er maar ingezet en zo'n 10cm stof verwijderd. Het resultaat is acceptabel maar het geheel is toch nog wat op de groei. Dan gaat de tuniek maar even een maandje of wat de kast in, heeft ze begin 2013 ook nog wat nieuws. Overigens is ze zelf helemaal happy met haar nieuwe setje.

Het ABC logo op de achterkant zit erop om een laddertje inde stof te verdoezelen. Zouden er ook spelden voor dit soort stof zijn net zoals er speciale naalden zijn?

Hieronder de slaapzak versie ;-(  Wat mij wel de kriebels geeft om nu een goede versie te maken maar die moet maar even wachten tot de buit van het stoffenspektakel een beetje weggewerkt is.



zaterdag 15 september 2012

Postzaktas af, op detail na

Bloed, zweet en tranen. Het heeft wat geworstel met de machine gekost maar de tas is voor nu even af. Ik neem hem lekker in gebruik zonder afgewerkte binnennaden. Wie het ziet zit tenslotte ongevraagd in mijn tas ;-)


Voor nu even...... omdat ik het niet kan uitstaan dat het niet lukt om het biaisband om de naden van de binnenkant te krijgen.

Hieronder de binnenkant van de tas. Met de superlelijke randen waar ik dus geen band overheen krijg. Met de hand is het ook niet goed te doen omdat de stof verstevigd is en je naald er krom van wordt. Met de machine kom ik er niet meer doorheen. Heb je een tip? Ik hou mij aanbevolen ;-)



Maar de tas is naar wens geworden en ik heb veel geleerd over de do's en vooral de dont's van het maken van een tas. Hij kan netter maar voor een eerste exemplaar en een zelfgemaakt patroon zonder stappenplan ben ik er trots op.

De Do's
  • gebruik altijd een teflon voetje bij het werken met kunstleer. Kijk maar naar onderstaande foto, het ene stiksel is scheef en het materiaal trekt. Dat is het gewone voetje. En het nette stiksel is nadat ik het oude verwijderd had en met het teflon voetje het stiksel opnieuw gemaakt had. Joepiedepoepie, wat naait dat heerlijk.
  • Maak lekker zelf piping band. En bij gebrek aan fraai piping band heb ik met touw en kunstleer zelf piping gemaakt. Super makkelijk en eenvoudig zelf te maken.

En de Dont's
  • Teveel lagen stof op elkaar ;-(    Zorg dat je niet teveel lagen bij elkaar krijgt om door te stikken. Ik had op sommige plekken bij het aan elkaar stikken van de panden 10!!!! lagen kunstleer/versteviging en de kreet "Een Pfaff is af" werd bij mij "De Pfaff haakt af" helaas. De tas zit dus in elkaar maar het lukt niet om biaisband met de machine vast te stikken. Simpelweg teveel lagen materiaal. Volgende keer het ontwerp dus zo maken dat er niet van verschillende panden dubbele lagen samenvallen zoals nu aan de zijkant bij de musketonhaak het geval was.
  • Een aanbieding van versteviging gebruiken. Ik had mij weer laten verleiden tot een aankoop merkloos versteviging van de markt (lapjesmarkt utrecht). Het moest strijkversteviging zijn maar het bleef alleen niet vastgestreken zitten. Dus het maar met spuitlijm aan de binnenkant van de voering vastgemaakt en doorgestikt. Meer werk en ergernis dan ik had voorzien. 
  • Te enthousiast met allerlei extra stiksels en bandjes. Lastig en er komen dus van die dikke lagen. 

Onder de zijkant van de tas en een stukje waar het piping niet naar mijn zin zit maar waar ik met de naaimachine  geen ander stiksel meer inkrijg, grrrrr.

De postzegel is een freebie waarvan ik een paar borduurstappen overgeslagen heb en mijn eigen tekst eroverheen geplaatst heb. Klik hier

zondag 2 september 2012

Postzak tas in wording

Na 4 maanden geen naaimachine aangeraakt te hebben werd het tijd voor wat actie. Al bijna een jaar liggen er twee postzakken te wachten om gebruikt te worden voor een tas. De tassen van Jenny zijn zo fraai dat ik mij er ook aan ga wagen er een te maken.

Uitdaging 1 was een patroon maar collega Shirley had nog een echte oude sporttas die uit elkaar mocht. Ik heb de tas helemaal gesloopt om te kijken hoe hij in elkaar zat en vervolgens een patroon getekend. 

De originele sporttas, jaren 70 of 80 ;-)

Na het wassen van postzak 1 (wat was dat ding goor zeg, er waren 2 wasbeurten nodig om de ergste prut er uit te krijgen) besloot ik dat het toch een ander model tas moest worden dus het patroon omgegooid.

Bij Harries stoffenhal in Enschede kunstleer gevonden en fournituren bij Jan de grote kleinvakman in Amsterdam.
En, toen aan de slag. Er waren wat tegenslagen om tot het punt te komen waar ik nu ben.
Eerst wilde de plakversteviging niet plakken, dat heb ik uiteindelijk maar met lijmspray vastgezet. Toen liep de machine vast en koste het flink wat tijd om het spoelhuis los te krijgen. Maar we zijn nu wel een zetje torks bitjes rijker want die had ik voor de machine nodig.

Uiteindelijk kon ik lekker aan de slag en nu zijn de binnenpanden klaar en de buitenpanden bijna.






Uitdaging nu is om de kleinere stukken kunstleer netjes te stikken.
Op de foto zie je dat waar de handvaten aan moeten komen het stiksel nu niet netjes wordt. Tenminste dat vind ik, manlief vindt het goed zo maar ik hou niet van kreukels in een stiksel.

     




De tas nu dus maar even in de wachtkamer tot woensdag, dan ga ik toch de stiksels bij de handvat ringen losmaken en kijken hoe ik dat er netjes op krijg.

En omdat ik wel aan de buitenkant iets van een label oid wilde heb ik postzegel gemaakt en die erop gemaakt met de tekst "Original made by Noeke"



En dan natuurlijk nog de uitdaging om het geheel in elkaar te krijgen.